Bütün Deliler Toplandık!

Bütün deliler toplandık!

Buraya buraya! Bütün deliler buraya!

Nedir ki bu deli sözcüğü?

Deli..

Dokunmayın delirmiş bu..

İyice deli gibi ettin kendini..

Deli kelimesi akıl ve ruh dengesi bozulmuş, yerinde olmayan kimse demek. Olağan dışına çıkan, yırtıcı, anormal, ele avuca sığmayan, başıboş, aşırı düşkün, çılgın anlamlarını da taşıyor aynı zamanda. Tanıdık gelmedi mi bir yerlerden. Deli fişek, kitap delisi, spor delisi, deli dumrul,  deli dolu, köyün delisi…

Bazen kendimiz için bile kullandığımız bu kelimenin arka planı çok farklı ve çok dolu. Bazen iyi amaçlar veriyor bize, bazen de bir silah gibi kullanıveriyoruz. Peki kimin deli kimin normal olduğuna nasıl karar veriyoruz? İçinde yaşadığımız kültür ve toplum mu bize söylüyor kimin deli olduğunu yoksa bu etiketlemeleri kendimiz mi yapıyoruz? Hadi şöyle düşünelim; hep beraber bir yerde yaşıyoruz ve bize doğduğumuzdan beri toplumun doğrularının yani normallerin şuan alıştıklarımızdan çok başka olduğunu anlatıyorlar. Bize olağan

dışı gelen yaşamlar normal yaşamlarımız oluyor. Böyle büyüyoruz ve ahlaki yargılarımız farklı oluşmaya başlıyor. Ve bakıyoruz ki aramızda farklı birileri var. İşte akıllılar! Oradalar!

Değerlerimiz değişse bile genel görünüşten farklı olanı ayırt etmek, etiketlemek, aykırı olduğunu göstermek neden gerekli?   

Hepimiz doğumdan ölüme kadar farklı evrelerden geçiyoruz.  Doğduğumuz ilk zamanlarda bakıma ve güvende olmaya ihtiyacımız var.  Bunlar zaman içinde yerini bir yere ait olmaya ve sevgi görme ihtiyacına bırakıyor.  Son olarak da değer gördüğümüz, kabul edildiğimiz bir grupta yaşamak istiyoruz. Peki deliler bu işin neresinde? Aslında her yerde! Belki de delilik hepimizin içinde...

 Her zaman kabul edilmesi kolay değil çünkü bazı insanlar için kendilerini normal hissetmenin ve mutlu olmanın en kolay yolu bir deliye bakıp iyi ki böyle değilim demesi!  Anlayacağınız birazcık kolaya kaçması, kendini başkaları üzerinden sorgulaması..

Bir başka pencereden bakarsak Erasmus’a göre delilik bilgelikle ve toplumdaki tüm gerçekleri örtüsüz gün yüzüne çıkarabilmekle ilişkili. İnsanlar çıplak gerçeği görmek istemez ama deliler görür ve konuşur..

‘Seni kimsecikler övmüyorsa, sen de kendi kendini öv!’  

Herkes kendi alanında ve grubunda biricik ve değerli. Ahlaki yargılarımız her ne kadar bir olsa bile hepimiz hayatı kendi algıladığımız biçimde yaşıyor ve olayları buna göre yerleştiriyoruz. Acaba bizler de kimlere göre hangi durumlarda deliyiz? Haydi bu hafta deliliğimiz üzerine daha çok düşünelim, kendimizi biraz sorgulayalım..

Hepimizin deli ve aynı zamanda normal olabildiği değerli ve sevgi dolu günlere…